Ανάπτυξη συμβασιακής πολιτικής για την επαγγελματική κατάρτιση στις τράπεζες (1996)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ 1.1. Εισαγωγή 1.2 Οι κύριοι άξονες των μεταβολών και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Τραπεζικός Τομέας 1.3. Οι επιπτώσεις της συμβασιακής πολιτικής στην αξιοποίηση της επαγγεματικής εκπαίδευσης στον Τραπεζικό Τομέα. 1.4 Ευρωπαϊκές Προοπτικές
2. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2.1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 2.1.1. Οικονομικές και τεχνολογικές ανακατατάξεις - προκλήσεις για τον κλάδο των τραπεζών 2.1.2. Τάσεις προσαρμογής του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και οι νέες τραπεζικές ειδικεύσεις 2.1.2.1 Ορθολογική αξιοποίηση του δικτύου και αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων 2.1.2.2 Οργάνωση εργασίας και νέες ειδικότητες 2.1.3. Η δομή του Τραπεζικού συστήματος 2.2. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 2.2.1 Οργάνωση και περιεχόμενο της εκπαίδευσης 2.2.1.1 Σύντομη παρουσίαση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στις κυριότερες ελληνικές τράπεζες 2.2.1.2 Η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών 2.2.2 Σχεδιασμός και υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής. Μηχανισμοί, Οργάνωση και λειτουργικά προβλήματα 2.2.2.1 Μηχανισμοί και οργανωτικές ανεπάρκειες της εκπαιδευτικής πολιτικής των Τραπεζών 2.2.2.2. Εκπαιδευτικές ανάγκες και σχεδιασμός της εκπαιδευτικής πολιτικής 2.3. ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ 2.3.1 Εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση και η δομή της απασχόλησης στην Ελλάδα. 2.3.1.1 Η επαγγελματική κατάρτιση και η δομή της απασχόλησης στην Ελλάδα 2.3.1.2 Δυσλειτουργίες και ανεπάρκειες της τεχνικής - επαγγελματικής κατάρτισης 2.3.2 Θεσμικές παρεμβάσεις εκσυγχρονισμού με πρωτοβουλία του κράτους..52 2.3.2.1 Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (ΕΣΥΠ) 2.3.2.2 Βελτίωση της λειτουργικότητας της αγοράς εργασίας 2.3.2.3 Σύνδεση Εκπαίδευσης και Επαγγελματικής Κατάρτισης 2.3.2.4 Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας 2.3.2.5 Συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση 2.3.2.6 Συμπεράσματα 2.3.3 Πρωτοβουλίες και εξελίξεις στο χώρο της συλλογικής αυτονομίας 2.3.3.1 Τάσεις αυτονομίας στις εργασιακές σχέσεις 2.3.3.2 Συλλογικές διαπραγματεύσεις σε διεπαγγελματικό επίπεδο 2.3.3.3 Χρηματοδότηση και μηχανισμός διαχείρισης 2.3.3.4 Συμπεράσματα 2.3.4 Συμβασιακή πολιτική για την εκπαίδευση-κατάρτιση στον κλάδο των Τραπεζών 2.3.4.1 Προκλήσεις για μια ποιοτικά νέα συμβασιακή πολιτική 2.3.4.1.1 Αποφυγή της περιθωριοποίησης εργαζομένων 2.3.4.1.2 Εκπαιδευτική πολιτική και σχεδιασμός των αναγκών 2.3.4.1.3 Εξορθολογισμός του συστήματος κατάρτισης, κριτήρια πρόσβασης, μέθοδοι εκπαίδευσης και αξιολόγηση 2.3.4.1.4 Εκπαίδευση και Επαγγελματική Εξέλιξη 2.3.4.2 Προοπτικές για τη διατραπεζική εκπαίδευση 2.3.4.2.1 Πρόταση για φορέα Διατραπεζικής Εκπαίδευσης 2.3.4.2.2 ΄Ιδρυση Διατραπεζικού Εκπαιδευτικού Κέντρου ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
3. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ 3.1. ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 3.1.1. Ενίσχυση της διεθνοποίησης 3.1.2. Οι σημαντικές εξελίξεις 3.1.3. Συγκεκριμένα παραδείγματα αναδιάρθρωσης 3.1.3.1. ΙΡΡΑ 3.1.3.2 Gιnιrale de Banque 3.1.3.3. BBL 3.1.3.4 Citibank Belgium 3.1.3.5. Credit Lyonnais και Chase Manhattan Bank 3.2. ΔΟΜΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ 3.2.1. Απασχόληση και Τραπεζική δραστηριότητα 3.2.1.1. Συνολική απασχόληση 3.2.1.2. Τραπεζική απόδοση 3.2.1.3. Απασχόληση κατά ομάδα τραπεζών 3.2.2. Η διαχείριση του προσωπικού 3.2.2.1. Δαπάνες προσωπικού 3.2.2.2. Τα κλιμάκια χρονοεπιδομάτων 3.2.2.3. Η τιμαριθμοποίηση 3.2.2.4 Οι Στρεβλώσεις 3.2.2.5. Οι πρόσθετες αμοιβές πέρα από τις κανονικές αποδοχές 3.2.2.6 Επικουρική σύνταξη 3.2.2.7. Τα ενυπόθηκα δάνεια 3.2.2.8. Το προσωπικό-μέτοχος 3.2.3. Οι ποιοτικές δομές της απασχόλησης 3.2.3.1. H εξέλιξη 3.2.4. Οι νέες μορφές οργάνωσης 3.2.4.1. Οι επιπτώσεις των εφαρμογών πληροφορικής 3.2.4.2 Τάσεις επανασυγκέντρωσης 3.2.4.3. Οι αλλαγές τόπου εγκατάστασης 3.2.4.4. Το δίκτυο 3.3. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΟΜΕΑ 3.3.1 Εισαγωγή3.3.2. Το ταμείο ισομερούς διαχείρισης 3.3.3. Η υπηρεσία επαγγελματικής εκπαίδευσης της ΑΒΒ 3.3.4. Χρηματοδότηση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης 3.4. ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ 3.4.1 Εισαγωγή 3.4.2 H Sociιtι Gιnιrale de Banque 3.4.2.1. Η κατάσταση στην επιχείρηση 3.4.2.2. Το κοινωνικό κλίμα 3.4.2.3. Η πολιτική της επαγγελματικής εκπαίδευσης 3.4.2.3.1. Ατομική Προσέγγιση 3.4.2.3.2. Συλλογική Επιμόρφωση 3.4.2.3.3. Πρωτοβουλίες που αφήνονται στους υπαλλήλους 3.4.2.3.4. Επαγγελματική εκπαίδευση “Σχολή Πωλήσεων” 3.4.3. H Banque Bruxelles Lambert 3.4.3.1 Η κατάσταση της επιχείρησης 3.4.3.2. Το κοινωνικό κλίμα 3.4.3.3. Η πολιτική για την επαγγελματική εκπαίδευση
4. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ 4.1. ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 4.1.1. Δομή 4.1.2. Ενα διαφοροποιημένο σύστημα 4.1.3. Διεθνοποίηση 4.2. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ 4.2.1. Τεχνική και οργανωτική πορεία της εξειδικευμένης εργασίας στον κλάδο:Προβλεπόμενες εξελίξεις 4.2.2. Δομή της απασχόλησης στον κλάδο 4.2.2.1. Το εργατικό δυναμικό στον κλάδο 4.2.2.1. Τάσεις μεταβολών 4.2.2.2. Οι πολιτικές πρόσληψης και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού 4.3. Η ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ 4.3.1. Η αρχική εκπαίδευση 4.3.1.1. Η κατάσταση στον χώρο των τραπεζών 4.3.1.2. Οι ανάγκες σε προσωπικό με ανώτατες σπουδές όπως διατυπώνονται από τον Τραπεζικό Κλάδο 4.3.2. Συνεχιζόμενη κατάρτιση 4.3.2.1. Το Κέντρο Εκπαίδευσης Τραπεζικού Επαγγέλματος (CFPB) 4.3.2.2. Το Κέντρο Ανώτερων Τραπεζικών Σπουδών (CESB) 4.4. Η ΣΥΜΒΑΣΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ 4.4.1. Συλλογική διαπραγμάτευση και επαγγελματική εκπαίδευση στη Γαλλία 4.4.2. Συλλογική διαπραγμάτευση και επαγγελματική εκπαίδευση στον Τραπεζικό Τομέα 4.4.3. Τα στάδια της συλλογικής διαπραγμάτευσης για την επαγγελματική εκπαίδευση στον τραπεζικό τομέα 4.4.3.1. Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου 1985 για τους στόχους και τα μέσα της επαγγελματικής εκπαίδευσης των υπαλλήλων 4.4.3.1.1. Η φύση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και η ιεράρχησή τους 4.4.3.1.2. Η αναγνώριση των προσόντων που αποκτήθηκαν από τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες 4.4.3.1.3. Οι όροι υποδοχής και ένταξης των νέων στις επιχειρήσεις από την ά- ποψη της επαγγελματικής εκπαίδευσης 4.4.3.1.4. Θέσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων 4.4.3.2. Σύμβαση της 19ης Απριλίου 1989 για την αναμόρφωση των μαθημάτων του Τραπεζικού Τεχνικού Ινστιτούτου 4.4.3.3. Σύμβαση της 21ης Ιουνίου 1991 για την αναμόρφωση του τραπεζικού επαγγελματικού διπλώματος 4.4.3.4. Σύμβαση της 12ης Φεβρουαρίου 1993 για τα μέσα και το αντικείμενο της διαρκούς επαγγελματικής εκπαίδευσης 4.4.4. Ανάλυση θεμάτων προς διαπραγμάτευση 4.4.4.1. Η μαθητεία 4.4.4.2. Η προληπτική διαχείριση των θέσεων εργασίας 4.5. Η ΙΣΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ 4.5.1. Ρόλος της Εθνικής Κλαδικής Επιτροπής Ισομερούς Διαχείρισης (CPNE) 4.5.1.1. Ετήσια συνάντηση 4.5.1.2. Άλλες συναντήσεις που αφορούν στην επαγγελματική εκπαίδευση 4.5.2. Ρόλος των περιφερειακών επιτροπών ισομερούς διαχείρισης 4.6. ΟΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ 4.6.1. Νέα αντίληψη για τη συνεχιζόμενη κατάρτιση 4.6.2. Η κοινή επένδυση 4.6.3. Αξιοποίηση των γνώσεων που αποκτήθηκαν με την επαγγελματική εκπαίδευση 4.7. OΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
5. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ 5.1 Η ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 5.1.1 . Η κλασική δευτεροβάθμια εκπαίδευση 5.1.2. Η δευτεροβάθμια τεχνική εκπαίδευση 5.1.2.1. Ο κατώτερος κύκλος 5.1.2.2. Ο μέσος κύκλος 5.1.2.2.1. Επαγγελματική εκπαίδευση - Η εμπορική μαθητεία 5.1.2.2.2. Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση 5.1.2.2.3. Τεχνική Εξειδίκευση 5.1.2.3. Ο ανώτερος κύκλος 5.1.2.4. Το δίπλωμα ανώτερου τεχνικού ΒΤS 5.1.3. Ο κύκλος ανώτερων επαγγελματικών σπουδών πληροφορικής και διοίκησης 5.1.4. Η παρέμβαση των κοινωνικών εταίρων 5.1.4.1. Τα επαγγελματικά επιμελητήρια 5.1.4.1.1. Η δομή των Επιμελητηρίων στο Λουξεμβούργο 5.1.4.1.2. Ο χώρος ευθύνης των επαγγελματικών επιμελητηρίων 5.1.4.1.3. Η παρέμβαση των επαγγελματικών επιμελητηρίων στη βασική εκπαίδευση 5.2. Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 5.2.1. Το νομικό πλαισιο για τη διαρκή επαγγελματική εκπαίδευση 5.2.2. Το ιστορικό των πρωτοβουλιών για τη συνεχιζόμενη επαγγελματική εκπαίδευση 5.2.3. Συμπεράσματα 5.3. ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 5.3.1. Η παρέμβαση των επαγγελματικών επιμελητηρίων στο επίπεδο της διαρκούς επαγγελματικής εκπαίδευσης 5.3.2. Η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 5.3.2.1. Ορισμός της Συλλογικής Σύμβασης 5.3.2.2. Η υποχρέωση της διαπραγμάτευσης 5.3.2.3. Η ρύθμιση των όρων εργασίας μέσω συλλογικής σύμβασης 5.3.3. Η μικτή επιτροπή επιχείρισης 5.3.4. Η εκπροσώπηση των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο των μεγάλων επιχειρήσεων 5.3.5. Η εκπροσώπηση των εργαζομένων 5.3.6. Συμπεράσματα 5.4. Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΟΜΕΑ 5.4.1. Η οικονομική θέση του Λουξεμβούργου 5.4.2. Οι νέες ανάγκες επαγγελματικής εκπαίδευσης 5.4.3. Η Συλλογική Σύμβαση για τη διαρκή επαγγελματική εκπαίδευση στον Τραπεζικό Τομέα 5.4.3.1. Η σχολική εκπαίδευση 5.4.3.2. Η εισαγωγική επαγγελματική εκπαίδευση 5.4.3.2.1. Η υποχρεωτικής μορφής εισαγωγική επαγγελματική εκπαίδευση 5.4.3.2.2. Προαιρετική εισαγωγική επαγγελματική εκπαίδευση 5.4.3.2.3. Οι προυποθέσεις χρηματοδότησης της εκπαίδευσης 5.4.3.2.4. Η αξιοποίηση των γνώσεων που παρέχει η εκπαίδευση 5.4.3.3. Η διαρκής επαγγελματική εκπαίδευση 5.4.3.3.1. Η παροχή της επαγγελματικής εκπαίδευσης 5.4.3.3.2. Οι ρήτρες της συν-επένδυσης 5.4.3.3.2.1. Τα έξοδα εγγραφής 5.4.3.3.2.2. Μείωση των ωρών εργασίας 5.4.3.4. Η αναγνώριση της επαγγελματικής εκπαίδευσης 5.4.5. Προβλήματα στην εφαρμογή της Σύμβασης - Η επιτροπή ισομερούς διαχείρισης 5.4.6. Η οργάνωση της διαρκούς επαγγελματικής εκπαίδευσης που προβλέπεται από τη Σύμβαση 5.5. ΔΥΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ 5.5.1. Η Διεθνής Τράπεζα του Λουξεμβούργου 5.5.2. Η Γενική Τράπεζα του Λουξεμβούργου 5.6. ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ